Komu należy się kolejne świadczenie postojowe?

Czy przedsiębiorca, który uzyskał świadczenie postojowe w związku ze spadkiem przychodów w marcu musi wykazywać również dalszy spadek przychodów za kwiecień oraz maj?

Świadczenie postojowe przysługuje osobom świadczącym pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej oraz samozatrudnionym przez, co należy rozumieć osoby prowadzące działalność gospodarczą i niezatrudniające pracowników.

Osoba samozatrudniona może uzyskać świadczenie postojowe, jeżeli nie zawiesiła działalności gospodarczej, a jej przychód z prowadzenia tej działalność uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o świadczenie postojowe był o co najmniej 15% niższy od przychodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym ten miesiąc.

Pierwotnie, świadczenie postojowe przysługiwało jednorazowo i było wypłacane tylko w wypadku spadku przychodów w jednym miesiącu.

Tarcza 2.0, czyli ustawa o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz.U. z 2020 r. poz. 695),  wprowadziła rozwiązanie rozszerzające prawo do otrzymania świadczenia postojowego przeznaczonego dla przedsiębiorców oraz osób świadczących pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej z jednego na trzy miesiące.

Jak stanowi wymieniona ustawa, warunkiem przyznania kolejnego świadczenia postojowego jest złożenie oświadczenia, w którym wskazuje się, że sytuacja materialna wykazana we wniosku o pierwsze świadczenie postojowe nie uległa poprawie.

Na tle tak sformułowanego przepisu pojawiają się wątpliwości, czy brak poprawy sytuacji materialnej wykazanej we wniosku o pierwsze świadczenie postojowe należy rozumieć jako dalszą obniżkę przychodów w kolejnym miesiącu. A zatem dalsze pogarszanie się sytuacji materialnej spowodowanej pandemią COVID-19, czy też jako utrzymywanie się obniżonego przychodu w stosunku do miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia pierwszego wniosku. Miesiącem tym w większości przypadków będzie luty.

Z interpretacją tego przepisu mieli problem nie tylko zainteresowani przedsiębiorcy, ale też prawnicy analizujący przepisy Tarczy 2.0. A znaczenie poprawnej interpretacji przepisów jest o tyle istotne, że oświadczenie o braku poprawy sytuacji materialnej składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej.

Rozważając znaczenie wprowadzonych przepisów, należy dojść do wniosku, że druga z wymienionych interpretacji wydaje się trafniejsza. Do takiego stanowiska skłania cel, w jakim kolejne świadczenie postojowe zostało wprowadzone, którym wydaje się być rozszerzenie pomocy przedsiębiorcom na kolejne miesiące z powodu utrzymywania się stanu pandemii. W tym kontekście, jeżeli interpretować by tak przepisy, że przedsiębiorca, powinien wykazać dalszy spadek przychodów również w stosunku do marca, to przedsiębiorca, który z powodu pandemii nie notował w ogóle przychodów ani w marcu, ani też w kwietniu został by pozbawiony kolejnego świadczenia postojowego. Byłby zatem w gorszej sytuacji niż ten przedsiębiorca, który odnotował również spadek przychodów w kwietniu w stosunku do marca. Jakkolwiek przychody uzyskiwał.

Powyższa interpretacje wydaje się podzielać także ZUS, który ostatnio opublikował komentarz, jak należy rozumieć przepisy tarczy odnoszące się do świadczenia postojowego. Zdaniem ZUSu przedsiębiorca sam powinien ocenić, czy sytuacja materialna uległa poprawie, czy też nie. Jakkolwiek ZUS wyraźnie zaznacza, że porównanie obecnej sytuacji powinno nastąpić do tej sprzed złożenia wniosku o pierwsze świadczenie. W oświadczeniu nie trzeba też wykazywać spadku przychodów o kolejne 15%, ale sytuacja materialna powinna być na podobnym poziomie lub niewiele się zmienić.

W związku z czym nawet w wypadku, gdy np. w kwietniu sytuacja uległa niewielkiej poprawie, ale w porównaniu z lutym przychód nadal pozostał o 15% mniejszy. Kolejne świadczenie postojowe należy się przedsiębiorcy.

Autor:
Radca prawny Wojciech Klimkiewicz

Polub nas na Facebooku, aby na bieżąco śledzić przydatne materiały, które publikujemy.