Wyjście do sklepu, na papierosa bądź krótki spacer w czasie przerwy wydaje się dla większości z nas normalnym zachowaniem. Mało kto podejrzewa, że takim zachowaniem naruszamy obowiązki pracownicze.
Pracę musisz wykonywać w miejscu wskazanym przez pracodawcę.
Podpisując umowę o pracę, pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Z reguły określenie miejsca następuje w umowie o pracę, ponieważ jest to jeden z elementów wymaganych przez Kodeks Pracy.
Zgodnie z katalogiem obowiązków pracowniczych, pracownik zobowiązany jest wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy. W szczególności pracownik zobowiązany jest do przestrzegania czasu pracy oraz obowiązującego u pracodawcy regulaminu pracy i ustalonego porządku. Mając na uwadze powyższe, bezsprzecznym jest, że wykonywanie pracy w miejscu wskazanym przez pracodawcę jest jednym z podstawowych obowiązków pracownika. Opuszczenie tego miejsca w godzinach wykonywania pracy bez zgody pracodawcy może zatem zostać uznane za naruszenie obowiązków pracowniczych.
Naruszenie obowiązków pracowniczych może skutkować zwolnieniem dyscyplinarnym.
Zgodnie z przyjętym stanowiskiem orzecznictwa, opuszczenie stanowiska pracy, nawet w czasie przerwy, w celach wyłącznie prywatnych (jak np. wyjście do sklepu) stanowi zerwanie czasowego związku z pracą, ponieważ pracownik nie pozostaje w tym czasie w dyspozycji pracodawcy[1]. W konsekwencji może dojść do uznania, że doszło do ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych stanowiącego podstawę do rozwiązania z pracownikiem umowy bez okresu wypowiedzenia z winy pracownika (tzw. zwolnienie dyscyplinarne). Wyjątkiem jest sytuacja, w której pracownik uzyskał wcześniej zgodę pracodawcy na opuszczenie miejsca pracy.
Choć opuszczenie przez pracownika miejsca pracy bez uzyskania zgody bezpośredniego przełożonego może skutkować zwolnieniem dyscyplinarnym, jednak należy pamiętać, że jest to rozwiązanie, które powinno być stosowane wyjątkowo i w momencie, gdy jest ono odpowiednio uzasadnione. Przy ocenie, czy opuszczenie miejsca pracy stanowiło ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, należy wziąć pod rozwagę towarzyszące mu okoliczności, zwłaszcza stan świadomości i woli pracownika[2]. Wyjście do sklepu na przerwie stanowić będzie naruszenie obowiązków pracowniczych, jednak wydaje się nie będzie podstaw do zakwalifikowania tego naruszenia jako „ciężkiego”. Wiele zależeć będzie od okoliczności faktycznych w danej sprawie i od wpływu nieobecności na funkcjonowanie zakładu pracy, Zarzut ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych jest zasadny tylko gdy pracownikowi można postawić zarówno zarzut bezprawnego zachowania jak i zarzut winy umyślnej bądź rażącego niedbalstwa o wysokim stopniu natężenia.
W takim przypadku za naruszenie przez pracownika obowiązków pracowniczych, pracodawca może nałożyć na pracownika jedną z kar porządkowych wymienionych w Kodeksie Pracy. Może być to kara upomnienia, nagany lub kara pieniężna w wysokości nie wyższej od jednodniowego wynagrodzenia pracownika za jedno przekroczenie.
Jeśli masz sprawę dotyczącą kwestii pracowniczych, zapraszamy do kontaktu. W naszej kancelarii pracuje szereg wyspecjalizowanych prawników zajmujących się prawem pracy.
