Uproszczenie safe harbour to regulacja prawna znajdująca zastosowanie do niektórych transakcji występujących pomiędzy podmiotami powiązanymi, wyłączająca zastosowanie ogólnych zasad weryfikacji przyjętej wysokości oprocentowania, zgodnie z zasadą ceny rynkowej. Chociaż omawiana instytucja funkcjonuje w polskim porządku prawnym od 01 stycznia 2019 roku, w dalszym ciągu nie jest powszechnie stosowana w obrocie.
Safe harbour to angielski termin oznaczający bezpieczną przystań. Na gruncie przepisów prawa podatkowego, safe harbour oznacza instytucję, której zastosowanie przez podatnika skutkuje uznaniem warunków transakcji za rynkowe. Safe harbour
to uproszczenie dla podmiotów powiązanych, które zawierają między sobą m. in. umowy pożyczki i chcą uniknąć sporządzania analizy cen transferowych. Aby skorzystać
z opisywanej preferencji, postanowienia umów pożyczki muszą spełniać określone warunki, w ramach których wymienić można m. in.:
- brak innych niż odsetki opłat związanych z udzieleniem lub obsługą pożyczki,
w tym prowizji lub premii, - okres trwania umowy nie może być dłuższy niż 5 lat,
- w trakcie roku podatkowego łączna wysokość wszystkich pożyczek z podmiotami powiązanymi nie może przekraczać kwoty 20 mln zł lub równowartości tej kwoty,
- oprocentowanie pożyczki w ujęciu rocznym na dzień zawarcia umowy winno zostać ustalone w oparciu o bazową stopę procentową i marżę, określone przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w obwieszczeniu aktualnym na dzień zawarcia umowy.
Od 1 stycznia 2023 roku minimalna wysokość marży pożyczkodawcy została zwiększona z wartości „2,0” do „2,4” punktu procentowego. Dodatkowo, oprócz dotychczasowego rodzaju bazowej stopy procentowej dla pożyczek w złotych – WIBOR 3M – w treści obwieszczenia wskazano również na nowy wskaźnik referencyjny – WIRON 3M, którego wartość jest aktualnie niższa względem WIBOR 3M o około jeden punkt procentowy [notowania publikowane tutaj.
Korzyści i ograniczenia safe harbour
Do zalet instytucji safe harbour zaliczyć należy:
- ochronę podatników przed kwestionowaniem ceny transferowej przez organ podatkowy, a tym samym zwiększenie bezpieczeństwa podatkowego,
- uproszczenie obowiązków dokumentacyjnych.
Jednocześnie, mechanizm ten wiąże się z pewnymi ograniczeniami:
- brak możliwości jego stosowania w przypadku transakcji z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (tzw. raje podatkowe),
- obowiązkiem przekazywania (tzw. raportowania) informacji o schemacie podatkowym do właściwego organu.
Instytucja safe harbour pozostaje stosunkowo nowym mechanizmem, którego prawidłowe zastosowanie, m. in. w przypadku planowanego dokapitalizowania spółki przez wspólnika przy zastosowaniu pożyczki (warto wówczas mieć na względnie również kwestię zwolnienia w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych), może przełożyć się na zwiększenie bezpieczeństwa podatkowego.
Jeśli zastanawiacie się Państwo nad możliwością skorzystania z tej formy finansowania zapraszamy do kontaktu. Nasi specjaliści zadbają o bezpieczeństwo przeprowadzonej transakcji.
