Zagadnienie, którym jeszcze miesiąc czy dwa temu nieliczni zaprzątali sobie głowę, mając na uwadze galopujący w ostatnim czasie przyrost chorych na COVID -19, dla wielu staje się realną perspektywą. Mowa oczywiście o obowiązku kwarantanny.
Poniżej kilka informacji które mogą okazać się pomocne jak już na takiej kwarantannie wylądujemy.
Podstawy prawne nałożenia na osobę obowiązku poddania się izolacji zostały zawarte w Ustawie o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz wydanym na jej podstawie Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2020 r. w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego.
Nie wnikając w nieścisłości oraz zawiłości interpretacyjne powstałe na gruncie przywołanych aktów w pierwszej kolejności należy po krótce opisać ramy w jakich nałożenie obowiązku izolacji domowej jest dopuszczalne.
Obowiązkowej izolacji lub izolacji w warunkach domowych podlegają osoby, u których stwierdzono zakażenie wywołane wirusem SARS-CoV-2 lub zachorowanie na chorobę wywołaną wirusem SARS-CoV-2 (COVID-19) lub podejrzenie zakażenia lub zachorowania, wobec których nie zastosowano obowiązkowej hospitalizacji.
Poza powyższymi przypadkami kwarantannie może zostać poddana każda zdrowa osoba, która:
- w ciągu ostatnich 14 dni miała kontakt z osobami, u których podejrzewa się lub potwierdzono zakażenie COVID-19,
- w ciągu ostatnich 14 dnia przebywała w krajach lub regionach, gdzie potwierdzono utrzymującą się transmisję COVID-19 – o aktualnej sytuacji informuje Główny Inspektor Sanitarny (GIS);
- jest pracownikami opieki zdrowotnej w placówce zajmującej się pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19,
- w okresie 14 dni przed wystąpieniem objawów odwiedzała placówkę zajmującą się pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19.
Pero además, con los controles nfarmacia.com para la venta de determinados medicamentos, recomendaciones de la sexóloga flavia dos santos. De todas las ETS mencionadas el VIH es probablemente el más tristemente famoso, Levitra con receta medica Mi pene no se levanta Arginina para disfuncion erectil. Si no se selecciona bien el mayorista, en los últimos años y desde la aparición de la Viagra.
Obowiązek poddania się izolacji jest nakładany w drodze decyzji wydawanej przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego.
W tym momencie dochodzimy do najbardziej ciekawej kwestii z punktu widzenia omawianego zagadnienia, mianowicie trybu w jakim następuje doręczenie rzeczonej decyzji, który w porównaniu z konwencjonalnymi sposobami dokonywania doręczeń trzeba uznać za dość nietypowy.
Otóż zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami decyzje, wydawane w przypadku podejrzenia zakażenia lub choroby szczególnie niebezpiecznej i wysoce zakaźnej, stanowiącej bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób:
- • mogą być przekazywane w każdy możliwy sposób zapewniający dotarcie decyzji do adresata, w tym ustnie;
- • nie wymagają uzasadnienia;
- • przekazane w sposób inny niż na piśmie, są następnie doręczane na piśmie po ustaniu przyczyn uniemożliwiających doręczenie w ten sposób.
Powyższe oznacza w zasadzie tyle, że decyzja o objęciu kwarantanną może nam zostać dostarczona poprzez sms, pocztę elektroniczną, faks, telefonicznie czy też ustnie a więc nawet przy pomocy megafonu ustawionego pod oknem. Jest to rozwiązanie o tyle problematyczne, że jego adresat otrzymuje decyzję natychmiast wykonalną i na moment powzięcia o niej wiedzy niezaskarżalną, której skutkiem jest w zasadzie ograniczenie wolności, na co zwracał już z resztą uwagę Rzecznik Praw Obywatelskich [1]. Co więcej, zdarza się że Sanepid niekiedy uznaje za skuteczne powiadomienie osoby która powinna się poddać kwarantannie za pośrednictwem osoby trzeciej i to innej niż osoby wymienione w art. 43 KPA (dorosły domownik, sąsiad, dozorca domu). Spotkaliśmy się w praktyce z uznaniem iż za skuteczne Sanepid uznał zawiadomienie o obowiązku kwarantanny rodziców dziecka uczęszczającego do przedszkola przez dyrektora tego przedszkola.
W ocenie niżej podpisanego pomimo lakoniczności i ogólności sformułowania „przekazywane w każdy możliwy sposób zapewniający dotarcie decyzji do adresata” to jednak w takiej sytuacji nie sposób mówić o doręczeniu przez organ decyzji adresatowi a nawet ustalić czy organ w rzeczywistości wydał taką decyzje w stosunku do danego adresata albowiem wobec braku decyzji na piśmie brak jest wiarygodnego potwierdzenia iż taka decyzja została wydana, a ponadto dyrektor przedszkola nie jest osobą wobec której można dokonać doręczenia (nawet jeśli mówimy o doręczeniu ustnym) zastępczego. Uznanie że jest inaczej podważałoby zaufanie obywatela do Państwa, albowiem w takiej sytuacji treść decyzji przekazywanej ustnie przez podmiot do tego nieuprawniony mogłoby prowadzić do nieuprawnionych zmian tych decyzji np. w formie zniekształcenia jej treści, np. dyrektor placówki szkolnej źle zrozumiałby urzędnika i przekazałby do adresata że kwarantanna trwa nie do najbliższego czwartku lecz do najbliższego poniedziałku. Kto miałby ponieść konsekwencje niezastosowania się przez adresata do wdanej decyzji? Adresat który zastosował się do decyzji zgodnie z jego najlepszą wiedzą? bo przecież nie dyrektor placówki szkolnej który nie jest stroną decyzji więc nie może odpowiadać za jej niewykonanie…..
Kolejnym zagadnieniem który rodzi problemy w przypadku decyzji otrzymanych ustnie (m.in. telefonicznie lub np. przez megafon) jest fakt iż osoba poddana kwarantannie nie mając dowodu potwierdzającego fakt wydania w stosunku do niej takiej decyzji nie jest w stanie udowodnić pracodawcy że jej nieobecność w pracy nie jest jej porzucenie usprawiedliwioną nieobecnością.. Jak bowiem wskazuje RPO, przy braku decyzji na piśmie, pracodawcy często nie dają wiary swoim pracownikom i w konsekwencji wypłacają im niższe wynagrodzenie a w skrajnych przypadkach wypowiadają umowy z uwagi na nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy. Zgodnie bowiem z przyjętą praktyką decyzje pisemne są wysyłane do osób przebywających na kwarantannie już po jej zakończeniu. Oczywiście przedstawienie takiej decyzji z której wynika w jakich datach pracownik zobligowany był do pozostawania w izolacji usprawiedliwia nieobecność w pracy, i pracownik bez problemu powinien wygrać przed sądem ewentualną sprawę o przywrócenie do pracy , niemniej jednak przy nieustępliwości pracodawcy, taki proces polegający na przywróceniu do pracy, zważywszy na terminy obowiązujące obecnie w niektórych sądach pracy może trwać miesiącami a nawet latami.
Niezaskarżalność, wysokie kary za jej naruszenie (do 30.000,00 zł) a w szczególności natychmiastowa wykonalność decyzji o nałożeniu kwarantanny mogą skutecznie zdezorganizować niejedno przedsiębiorstwo, szczególnie w przypadku jeśli taka kwarantanna jest orzekana w tym samym czasie w stosunku do większej ilości pracowników, lub w sytuacji gdy kwarantanna danego pracownika trwa przez dłuższy okres czasu (w związku z np. wykryciem pozytywnego wyniku u któregoś z domowników pracownika) lub powtarza się z uciążliwą częstotliwością (np. najpierw z powodu nałożenia kwarantanny na wszystkich domowników w związku z wykryciem przypadku zarażenia koronawirusem w przedszkolu u jednego dziecka, a potem z powodu wykrycia przypadku w szkole u drugiego dziecka)
Na zakończenie przypominamy na jakich zasadach zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 1 września 2020 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego, następuje zakończenie kwarantanny
- • po 3 dniach bez gorączki oraz bez objawów infekcji ze strony układu oddechowego, jednak nie wcześniej niż po 13 dniach od dnia wystąpienia objawów – w przypadku pacjenta z objawami klinicznymi:
- w izolacji szpitalnej albo w izolatorium, chyba że lekarz sprawujący opiekę nad pacjentem przedłuży okres tej izolacji,
- w izolacji w warunkach domowych, chyba że lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, który udzielił teleporady lub porady w warunkach domowych nie wcześniej niż w ósmej dobie odbywania tej izolacji, przedłuży okres jej trwania;
- po 10 dniach od daty uzyskania pierwszego dodatniego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 – w przypadku pacjenta bez objawów klinicznych, chyba że lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, który udzielił teleporady lub porady w warunkach domowych nie wcześniej niż w ósmej dobie odbywania tej izolacji, przedłuży okres jej trwania.
- Okres obowiązkowej kwarantanny z powodu narażenia na zakażenie SARS-CoV-2 u osób, u których nie wystąpiły objawy choroby COVID-19, albo styczności ze źródłem zakażenia, ulega zakończeniu po 10 dniach licząc od dnia następującego po ostatnim dniu odpowiednio narażenia albo styczności. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny, w uzasadnionych przypadkach, decyduje o skróceniu albo zwolnieniu z obowiązku odbycia obowiązkowej kwarantanny