W niedawnych artykułach analizowaliśmy podstawę prawną nałożenia powszechnego obowiązku zasłaniania ust i nosa, omawiając przy tym ewentualną możliwość nieprzyjęcia mandatu karnego z tytułu niezastosowania się do dyspozycji rozporządzenia w tym zakresie, jak również pisaliśmy o motywach postanowienia wydanego przez Sąd Rejony w Kościanie, który odmówił wszczęcia postępowania wobec obwinionego o niewywiązanie się z obowiązku noszenia maseczki w miejscu ogólnodostępnym. Dzisiejszy wpis zostanie natomiast poświęcony administracyjnej karze pieniężnej, stanowiącej kolejną sankcję jaka może nas spotkać w związku z niezastosowaniem się do obowiązku zasłaniania ust i nosa. Mając jednak na uwadze jej potencjalną wysokość, a będzie to kwota od 5.000 zł do aż 10.000 zł, oraz jej natychmiastową wykonalność, należy ocenić ją jako znacząco bardziej dolegliwą formę reakcji niż mandat karny, który nawet w maksymalnym wymiarze wynosi dziesięciokrotnie mniej niż dolna granica administracyjnej kary pieniężnej.
Chcemy podkreślić, iż głównym celem niniejszego artykułu pozostaje analiza treści aktów prawnych wprowadzonych, bądź też znowelizowanych, wskutek wystąpienia stanu epidemii wywołanego SARS-CoV-2, a tym samym wzmacnianie świadomości prawnej w zakresie stosowania nowych, nastręczających wielu trudności interpretacyjnych, regulacji. Niezależnie od przedstawionych poniżej tez, stosowanie racjonalnej profilaktyki w celu ochrony zdrowia i życia własnego oraz innych poprzez minimalizowanie ryzyka przenoszenia się wirusa przy użyciu dostępnych środków, leży w interesie nas wszystkich jako społeczeństwa. Jednak nawet nadzwyczajne okoliczności mające związek ze zdrowiem publicznym nie mogą wpływać na udzielanie przyzwolenia dla działań budzących daleko posunięte wątpliwości w zakresie naruszania poszczególnych norm ustawowych.
Administracyjna kara pieniężna – kto nakłada, co stanowi podstawę, jaka jest jej wysokość?
Podstawę prawną nałożenia administracyjnej kary pieniężnej stanowi art. 48a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Zgodnie z jego treścią: „kto w stanie zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii nie stosuje się do ustanowionych na podstawie art. 46 lub art. 46b nakazów, zakazów lub ograniczeń, o których mowa w art. 46 ust. 4 pkt 7 lub w art. 46b pkt 4, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 10 000 zł”.
Να γεμίζει με αίμα με αποτέλεσμα τη στύση ή το Levitra δεν πρέπει επίσης να λαμβάνεται εάν έχετε τραύμα του πέους και σε περίπτωση μη ελαττωματικού προϊόντος και χρησιμοποιείται για τη διόρθωση της στυτικής δυσλειτουργίας σε ενήλικες άνδρες. Επίσης, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως εάν ήδη λαμβάνετε Υπάρχουν παρενέργειες από την χρήση των γενόσημων Βιάγκρα; μια συγκεκριμένη δοσολογία Lovegra. Πάντα να μιλάτε με το γιατρό σας πριν πάρετε ένα φάρμακο και έχει επίσης αναφερθεί πως είναι αποτελεσματικό στο να βοηθά τις γυναίκες να έχουν έντονους, το πρόβλημα και ο πόνος γίνονται πιο εμφανή όταν το πέος βρίσκεται σε στύση.
Kara pieniężna nakładana jest w takim przypadku, w drodze decyzji administracyjnej, przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego i podlega natychmiastowemu wykonaniu z dniem jej doręczenia. Podstawą jej nałożenia, w praktyce, będzie notatka służbowa przesłana do wspomnianego organu przez funkcjonariusza Policji, który – co istotne – może przekazać taką informację niezależnie od nałożenia na nas, czy też przyjęcia lub nieprzyjęcia przez nas, mandatu karnego.
Co zrobić kiedy otrzymamy decyzję nakładającą na nas administracyjną karę pieniężną?
Przede wszystkim należy pamiętać, iż w takiej sytuacji zastosowanie znajdują regulacje ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (dalej jako „u.p.i.s.”) oraz ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej jako „k.p.a.”).
Mając na uwadze powyższe, od decyzji wydanej przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, przysługuje nam odwołanie (art. 127 § 1 k.p.a.). Powinno ono zostać wniesione do właściwego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję w pierwszej instancji (art. 12 ust. 2 pkt 1 u.p.i.s. w zw. z art. 127 § 2 oraz art. 129 § 1 k.p.a.). Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia nam decyzji administracyjnej (art. 129 § 2 k.p.a.).
Należy przy tym podkreślić, iż organ odwoławczy, co do zasady, nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się (art. 139 k.p.a.), w związku z czym aktywne działanie może jedynie polepszyć naszą sytuację.
Jakie wymogi formalne przewidziano dla odwołania od decyzji?
Odwołanie, z uwagi na swoje odformalizowanie, nie wymaga szczegółowego uzasadnienia. Wystarczy, jeżeli z jego treści wynika, że strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji (art. 128 zd. 1 i 2 k.p.a.). Nie oznacza to jednak, iż powinniśmy sporządzać je w sposób zupełnie dowolny. Należy w tym względzie przywołać treść art. 63 § 2 k.p.a., który odpowiednio będzie wskazywać na elementy jakie powinny znaleźć się w przedmiotowym piśmie. Będzie to:
- wskazanie osoby, od której pochodzi;
- wskazanie adresu tej osoby;
- żądanie oraz;
- inne elementy wskazane przez przepisy szczególne.
W ramach uzupełnienia powyższego katalogu należałoby wspomnieć również o konieczności własnoręcznego podpisania odwołania. Brak ten jednak, podobnie jak ewentualne „inne elementy”, mógłby zostać usunięty w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 7 dni, po skierowaniu stosownego wezwania przez organ (art. 64 § 2 k.p.a.).
Czy spełnienie wymogów formalnych gwarantuje uchylenie niekorzystnej decyzji?
Chociaż spełnienie wymogów formalnych przewidzianych dla odwołania oraz wniesienie go w przewidzianym w ustawie terminie umożliwi rozpoznanie sprawy przez Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, nie zagwarantuje nam jednak uchylenia decyzji nakładającej administracyjną karę pieniężną. Wobec tego, w celu zwiększenia naszych szans lub uchronienia przed niekorzystnymi skutkami pierwotnej decyzji, należałoby rozważyć umieszczenie w treści odwołania takich elementów jak:
- wniosek o wstrzymanie natychmiastowego wykonania decyzji – w innym wypadku, po upływie okresu wskazanego w jej treści na uregulowanie należności, sprawa zostanie niezwłocznie skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego w administracji. Samo przedstawienie wniosku nie jest jednak wiążące dla organu;
- wskazanie na zbieg administracyjnej kary pieniężnej oraz kary za wykroczenie (art. 189f § 1 pkt 2 k.p.a.) – jeżeli oprócz administracyjnej kary pieniężnej został na nas nałożony mandat karny w związku z tym samym niedopełnieniem obowiązku zasłaniania ust i nosa, uprzednie ukaranie powinno wpłynąć na obniżenie kwoty wynikającej z decyzji, a ponadto – jeśli spełni te cele, dla których miała być nałożona administracyjna kara pieniężna –powinno prowadzić do jej umorzenia;
- wskazanie na zaniechanie zawiadomienia strony o wszczęciu postępowania administracyjnego, a tym samym naruszenie zasady prawdy obiektywnej oraz prawa strony do czynnego udziału w postępowaniu (art. 61 § 4, art. 7, art. 10 1, art. 77 § 1 oraz art. 189d k.p.a.) – o wszczęciu postępowania administracyjnego zostaniemy zazwyczaj powiadomieni dopiero przy doręczeniu decyzji administracyjnej nakładającej na nas administracyjną karę pieniężną, co godzi w nasze prawo do czynnego udziału w postępowaniu. W związku z tym zostajemy pozbawieni możliwości wypowiedzenia się do co jedynego dowodu w postaci policyjnej notatki służbowej stanowiącej podstawę wszelkich ustaleń faktycznych dokonanych przez organ oraz ewentualnego zgłoszenia wniosków dowodowych;
- wskazanie na błędne przyjęcie zaistnienia okoliczności uzasadniających odstąpienie od zasady czynnego udziału w postępowaniu (art. 10 § 2 k.p.a.) – nałożenie kary nie jest sprawą niecierpiącą zwłoki z powodu niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo tym bardziej ze względu na grożącą niepowetowaną szkodę materialną, gdyż ewentualne zagrożenie dla zdrowia i życia wystąpiło w momencie naruszenia stosownych przepisów sanitarnych. Późniejsze wydanie decyzji nakładającej administracyjną karę pieniężną nie niweluje w żaden sposób tego potencjalnego niebezpieczeństwa oraz nie pozwala na uniknięcie ewentualnych negatywnych skutków tego naruszenia.
Podkreślenia wymaga, że oprócz kwestionowania decyzji w pełnym zakresie, istnieje również możliwość złagodzenia sankcji administracyjnej w postaci odroczenia terminu wykonania administracyjnej kary pieniężnej lub rozłożenia jej na raty, umorzenia administracyjnej kary pieniężnej w całości lub części albo umorzenia odsetek za zwłokę w całości lub części (art. 189k § 1 pkt 1, 3-4 k.p.a.). Niezbędne dla powyższego pozostaje jednak wykazanie, iż pozostaje to uzasadnione ważnym interesem publicznym lub ważnym interesem strony.
Czy nieuwzględnienie odwołania kończy postępowanie w sprawie?
Jeżeli organ odwoławczy nie przychyli się do wniesionego odwołania i nie uchyli zaskarżonej decyzji, nie przekaże sprawy do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji albo nie umorzy postępowania, pozostaje nam możliwość wniesienia skargi do właściwego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Należy jedna mieć na względzie, iż powyższe pismo będzie już musiało spełniać szereg wymogów formalnych, a jego rozpoznanie jest, co do zasady, uzależnione od pokrycia opłaty (wpisu) w określonej wysokości.
Co powinniśmy zapamiętać?
- Niezależnie od wysokości administracyjnej kary pieniężnej przysługuje nam odwołanie do właściwego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego wnoszonego za pośrednictwem Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, który wydał decyzję;
- Odwołanie powinno zostać wniesione w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji administracyjnej nakładającej na nas administracyjną karę pieniężną;
- Odwołanie nie wymaga szczegółowego uzasadnienia, a za wystarczające uważa się wyrażenie ogólnego niezadowolenia z wydanej decyzji, niemniej w treści pisma należy zawrzeć nasze imię i nazwisko, adres, żądanie i podpis oraz warto wskazać wszelkie istotne okoliczności dotyczące sprawy, jak również zawrzeć wniosek o wstrzymanie natychmiastowego wykonania decyzji;
- W przypadku utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji przez właściwego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia, przysługuje nam prawo wniesienia skargi do właściwego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Jednocześnie miejmy na względzie, że prawna ocena poszczególnych regulacji lub praktyki postępowania organów nie powinna stanowić usprawiedliwienia dla naszych działań. Chrońmy zdrowie i życie własne oraz bliskich, stosujmy się do wytycznych kompetentnych instytucji, nośmy maseczki.
Zapraszamy do śledzenia naszego profilu w serwisie Facebook
